SOKAK ÇOCUÐU Sokak çocuðu sokaklarýn çocuðu ýslanmýþ yaðmurda, karda ýslanmýþ elleri ýslanmýþ küçücük baþý tir tir titrer soðuktur, üþümüþtür biraz sonra akþam olacak oysaki; yoktur kalacak bir yeri yoktur gidecek bir evi yoktur, baþýný okþayacak bir el yoktur, bir sýcak ana kucaðý sýcak bir ocak baþý yoktur, yumuþacýk bir yatak iþin en kötü tarafý ümidide yok, yarýndan yok bir beklentisi gelecekten oysaki; gördüðü diðer çocuklar onlar, yaðmur suyunda ellerini yýkar, oyun oynar onlarda ýslanýr, ama birazdan çaðýrýr analarý haydi çocuðum yeter yeter artýk eve gel, üþürsün bak hava soðudu, hasta olursun gel çocuðum gelde üstünü beðiþtir bak çorba yaptým, ÝÇ SICAK SICAK. alimýþýk16022014
Sosyal Medyada Paylaşın:
alim ışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.