neden

neden geldim ki ben bu þehre
ve neden görür görmez
aþýk oldum bir ab-ý revan a
neden þiirler yazdým ona
adýný kazýdým aklýma hemen
beni fark etmedi tamam
-beni görmedi-
beni sevmedi ama
neden öyle baktý bana
neden canýmý yaktý
ben yüzündeki bir tebessüme
ömrümden ömür
feda etmeye hazýrken
gözlerindeki ýþýðý görmek için
gece gündüz kapýsýnda
müptela olmayý kabullenirken
onu karþýmda görünce
geceyi gündüzü,acýyý derdi
hatta ölümü bile unuturken
sabahlara dek aðladýðým geceleri
onun için kabullenirken
aðlýyor sanýp
yýkýma yeltenirken dünyayý
üzülüyor deyip
tüm karanlýk düþlere güneþ olurken
neden bir kez olsun
yüzünü çevirip bana gülmedi
ve umrunda olmadýðýmý bile bile
neden ben hala
kör bir umudun peþinde
sele kapýlmýþ gibiyim
neden rüzgarýn önüne katýlmýþým
ateþlerde yürüyorum
ve neden saklamak zorundayým
yaþadýklarýmý hissettiklerimi
neden susmak zorundayým
neden ben keder yolundayým...


bir kez olsun
düþünmüþ müdür beni
bir kez olsun
aklýna düþmüþ müyümdür
öyle deðilse
neden bana acýyarak bakmakta
neden içindeki merhemet
alev alev yanmakta
yoksa yüzyýllardýr
yanlýþ görmeyen bu gözler
göremez mi oldu doðrularý
yoksa hissedemez mi oldu
yaþayacaklarýný
neden uyku girmez de
o bekler gözümde
neden hep o var her hecemde
her sözümde
ölüyorum iþte
ruh terke ediþte bedeni...
o candan çýkan nefesimde...
NEDEN
Sosyal Medyada Paylaşın: