BU AŞK

Çocukluk hevesi, belki aþkýydý
Özentiler baþka, hava baþkaydý
Kaptýrdým paçamý, hayatým kaydý
Ben hep dostça baktým, o baþka baktý
Sonunda bu aþkýn, çivisi çýktý.

Güya zor anýmda, dost idi bana.
Gam kederi sardým, sandým dumana.
Ne büyük servetler yedirdim ona.
O beni ta içten, ciðerden yaktý.
Sonunda bu aþkýn, çivisi çýktý.

Esir etmiþ beni, yýllarca kandým.
Derdimi paylaþan, arkadaþ sandým.
Ne býktým nazýndan, ne de usandým.
Zehir zehir duman, içime aktý.
Sonunda bu aþkýn, çivisi çýktý..

Sandým ki; onsuz bir hayat boþ ýssýz.
Meðer beni içten, yiyormuþ sessiz,
Nice onmaz dertle, dostmuþ þerefsiz.
Nihayet bana da kancayý taktý.
Sonunda bu aþkýn, çivisi çýktý..

Saðlýk devlet idi, keyfi yýkýldý.
Nice fakir açken, servet yakýldý
Vicdana, insafa, kurþun sýkýldý..
O bir sihirli keyf, o bir alçaktý.
Sonunda bu aþkýn, çivisi çýktý.

Tiryakilik dendi, çareler bitti.
Akýlsa kör kütük, ardýndan gitti.
Yiðidi namerde, o muhtaç etti
O aklý uyuttu, mantýðý yýktý.
Sonunda bu aþkýn, çivisi çýktý.


.SU SIZMAZDI ARAMIZDA BÝR ZAMAN.......................ÝBRAHÝM KARAÇAY
SOHBETÝMÝZ PEK ÝÇTENDÝ,PEK YAMAN,
SEVDA YANGINIYDI BAÞIMDA DUMAN
........KARAÇAY YANGINDAN USANDI BIKTI
........DÖRT AYDIR BU AÞKIN ÇÝVÝSÝ ÇIKTI


BU AÞK (TuTKu) .......................................YAVUZ KORKMAZ


Kah ayak üstü sohbetleþen birkaç boþ adamýn
Ya bir dolmuþ duraðýnda telaþlý hal duranýn
Hali bu aþk biterde ölüm ki nasýl ansýzýn
Bir trafik kazasýnda yerde yatan cansýzýn
Sonu gibi bu aþk kah en acý bir haber gibi.

Bir yaþlý adam gibi tökezleyerek yürüyen
Bir demirin hali gibi paslý günce çürüyen
Kah ýssýz yolda aracýn kalmýþlýðý aniden
Þehrin karanlýk sokaklarýna dalarak yiten
Gündelik bu aþk bir iþçinin elbisesi gibi.

Çýkmasý güç lekenin bulaþmasý aþk görmeden
Kah bir korku karanlýkta içerleri ürperten
Kulaktan duyma söze inanmak gözle görmeden
Son ki lafý ilk söyleyip dinlemeyi bilmeden
Kaybolan bu aþk en sonda sonsuz piþmanlýk gibi.

Bir þans oyununda tek rakamla kaybetmiþliðin
Burukluðu yüreðinde aþk ne halse sevdiðin
Sýrf bacadan sarkýp atarým kendimi demenin
Ýspatý olsa da aþk son çaresi de sevenin
Uðurda bu aþk her ölümü göðüslemek gibi.

Kim ki der ilk sevdiðimsin layýksýn her þeye sen
Üç günün ömrüdür aþk gün geçtikçe de körelen
Denen desin hep ayný aþk yarýnýný bilmeden
Bir örümcek aðýna düþmüþ ol hani görmeden
Bir bakarsýn aþk sineðin çaresizliði gibi.




Sosyal Medyada Paylaşın: