DEME Kİ YAR SABRET
DEME KÝ YAR SABRET
Gönül ayrýlýnca gül incisinden,
Ayrýlýk çok zormuþ, ölüm bal þerbet,
Beden kývranýrmýþ yar sancýsýndan,
Sabret gönül sabret, az daha sabret.
Zalim gurbet bize hasret yaratýr,
Uzaktan sorulmaz sevdiðim hatýr,
Ayrýlýðý bitir de sinende yatýr,
Deme ki yar, sabret az daha sabret.
Resmine bakarak avunuyorum,
Dizlerime vurup dövünüyorum,
Yüreðe kor düþtü göyünüyorum,
Deme ki yar, sabret az daha sabret.
Okyanusta saklý incim gibisin,
Yüreðime saplý sancým gibisin,
Ölüm anýndaki acým gibisin,
Deme ki yar, sabret az daha sabret.
Þiir yazýp þarký yapsam incime,
Merhem sürer mi yar, gönül sancýma,
Sevip terk edende yoksa acýma,
Deme ki yar, sabret az daha sabret.
Gönül uslanmadý güzel sevmekten,
Onlar beter etti beni ölmekten,
Hiç hisse düþmemiþ bana gülmekten,
Deme ki yar, sabret az daha sabret.
Halife BOZBAYIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halife Bozbayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.