Ben asýl senin yanýndayken özlüyorum sen, Daha ilk buluþtuðumuz anda baþlýyor, Aramýzdaki mesafenin tahammülsüzlüðü, Sonrasýnda tek umudum zamanýn durmasý. Seni gördüðüm andaki ýþýltý Bir yakarýþa dönüþüyor gözlerimin içinde Kayboluyor bir anda tüm benliðim Yanýndayken tutmadýðýn ellerim yalnýzlaþýyor Gözlerini kaçýrmak için daldýðýn deniz, Beni sularýnda boðuyor Dilinden dökülen her kelime Aklýma ihanet ediyor Yaralanacaðýný bildiðim halde Kalbine düþmekti dileðim; Hayata tutunabilmekti saçlarýndan Güzelliði görebilmekti gözlerinden Sýcaðý hissedebilmekti ellerinden. Þimdi bir fýrtýnada alabora hayallerimle, Düþlerimden biriktirdiðim yarým mutluluklarýmla. Yanýmdayken de sensizim... Sosyal Medyada Paylaşın:
buğlem54 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.