Gözler üzgün ve süzgün bakar,
Gözyaþlarý sel olmuþ hep akar,
Bin bir düþünceye dalmýþ aðlar,
Geçmez karanlýk olmuyor sabahlar.
Kapýlara bakarým gelen olur diye,
Niçin dil söyleyip gelmez heceye,
Üzüntü ve hazin kaplar hep geceye,
Diller söylemese de dökülür heceye,
Düþünüp yorumlarsýn bütün hepsini,
Hata kusur arayýp unutursun gerisini,
Tartarsýn hesaplarsýn bütün getirisini,
Sadece hicran duygusu kaplar içini,
Gündüzleri gece gibi olur kavrulur,
Taþ olur diller önüne geleni savurur,
Dýþýn baþkasýný için kendini kavurur,
Sadece bir nimet ve teselliyle avunur..
Sadece bütünde olanlar kader çizgisi,
Yazýlar ortaya çýkýnca oluyor dilekçesi,
Yürekleri kaplayýnca acý elem çilesi,
Nasýl yaþanýr bilinmez yaþanýlan gecesi,
Düþünce karamsar olsa da güzel yaþam,
Hep dilenecek gelecekte olmasýn tasam,
Hiç olmasýn dileðim karanlýk olan akþam,
Ah bir içimden geçenleri bir atlatsam..
Kalem bezen dile geliyor yazýyor,
Kararan gönüller aydýnlýðý arýyor,
Bir hiç için kapýlar birden kapatýlýyor,
Gözler yaþlý için, için aðladýkça aðlýyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.