Uzun bir yolculuða çýkmak geliyor içimden. Ne uðurlayaným olsun bir gardan, ne de karþýlayaným. Uzayýp gitsin yollar, duraðým belirli olmasýn. Dayayýp baþýmý cama, kapasam gözlerimi. Akþam ne zaman oldu, güneþ ne zaman battý bilmesem. Dalýp gitsem. Telaþlý insanlarýn arasýna karýþsam, ya da sabýrsýz. Mesela bir þeyimi unutsam. Hatýrlayýp bir ara, arayýp bulamasam. Yaðmurlu bir gün olsa mesela, gözyaþým karýþsa yaðmura, saçlarým daðýlsa rüzgarda, üþüse ellerim, ellerini arasam...
Müþerref Özdaþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Mşrf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.