bazen havam olmaz
kesilir nefesim
huzuru kaçar benim titrek mýsralarýmýn
benim yaralarýmýn anadili dile gelir
bir haylaz çocuðun efendi gülüþünde
bazen kocaman bir þehre dönüþür gövdem
insanlarým
günahlarým
ve kaybolmalarým an an çoðalýr
bazen sus pus olurum
bir kötü olay
bir büyük kuþ
bir hýzlý tren karþýsýnda
bazen de
her günüm ayný geçer
sahahým akþamýma
gecem gündümüme ayný açýyla teslim eder
sevgiden yorgun kalbimi