YARIM KALANLAR

Yaðarken üzerime yalnýzlýk sessiz sessiz
Hep seni düþünürüm

Sarý saçlarýný güneþe benzetirim
Gecenin zifiri karanlýðýnda

Hüküm giydiðim hücreme gelen hayalinde
Gözlerin görüþ günümdür.

&&&


Sokak yalnýzdý
Kediler de yok bu akþam
Islaktý kaldýrýmlar
Yalnýzdým bende en az sokak kadar
Evlerin buðulanmýþ camlarýna
Büyüklerin anlayamayacaðý
Hayaller çizmiþlerdi çocuklar.


&&&


Toparladý yaz elini ayaðýný
Kaldý yanýmýza sapsarý bir güz
Dökülseler de yeniden yeþerecekler
Zulme karþý sömürüye karþý
Þeyh Bedrettin’in torunlarý.


&&&

Tutup ellerimden çekip çýkarsan beni gecenin içinden
Ayaza yenik buz kesmiþ bedenimi sarsan
Sevgi sözcükleriyle ýsýtsan içimi
Yine de aðlar yüzümün bir yarýsý
Gördüm çünkü
Birbirlerine sarýlýp ýsýnmaya çalýþan
Sokak çocuklarýný.


&&&

Tren istasyonunda emekliliði dolmayan bir saat gibiyim
Cezasý yalnýzlýktýr
tanýklýk ettiðim ayrýlýklarýn.


&&&


elime yüzüme bulaþtýrdým aþký
þimdi hangi yanýma baksam aðlamaklý
bilemezsin ki baþa gelmeden
her ayrýlýk yaratýyor kendi kýyametini.
Sosyal Medyada Paylaşın: