Uðruna hayatýmý adadýðým zeytin karasý gözler Baharlar yarýn doðacak gibi yüreðim onlarý özler Gel artýk uzatma arayý bak açtý hep sümbüller nergizler Kara kýþta kaldý yüreðim gözlerim gözlerini özler
Her mevsimim de sen varsýn ben her mevsim karaya bakarým Yýldýzlara bakar gözlerinin hayalinde sabahlarým Gece varlýðýný hisseder sabah sensizliðe kalkarým Ölümün soðuk kucaðýnda gözlerim gözlerini özler
Neredesin kara gözlüm meðer ben seni ne çok sevmiþim Gözlerinin karasýna çoktan þu ömrümden vazgeçmiþim Özlemim deðildir dilimde yürekte seni özlemiþim Hasretin ateþ yüreðimde gözlerim gözlerini özler
Gel de gülsün karaya boyanmýþ yýldýzlarla sensiz gecem Zeytin karasýnýn sana yakýþtýðý gözlerine özlem Yalnýzlýða demirli sensizlik limanýnda gönül teknem Þimdi yalnýzlýk limaným da gözlerim gözlerini özler
16.02.2014/ 02:45 Ömer Sabri Kurþun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.