Yere göðe sýðdýrmam þahidimdir Yaratan Bir eyvallah demedin, gittin Hatice ablam Özde saygý deðil mi köþe bucak aratan Bir eyvallah demedin, gittin Hatice ablam
Azýcýk hava alýp pencereni açarken Arabana kurulup ýlýk suyun içerken El sallaya bilirdin hiç olmazsa geçerken Bir eyvallah demedin, gittin Hatice ablam
Kumbaba kalmamýþtý bu derecede sessiz Buz kesti sokaklarý tadý tuzu yok hissiz Hüzün bulutu sardý sen yoksun þile ýssýz Bir eyvallah demedin, gittin Hatice ablam
Yollar kapanýr diye kar korkutmuþ gözünü Kaþla göz arasýnda kayýp ettin izini Ýstanbul Çengelköy’de yavaþlattýn hýzýný Bir eyvallah demedin, gittin Hatice ablam
Haným aðalýðýnla kapýný ettin duvar Gönül gönülden ýrak bunun neresinde kâr Unutma bu ilçede yaþayan gardaþýn var Bir eyvallah demedin, gittin Hatice ablam
Ah çeken saniyeler yaþ döküyor bilesin Saf tutan çaresizlik diz çöküyor bilesin Sarýya döndü umut kök söküyor bilesin Bir eyvallah demedin, gittin Hatice ablam
IÞIK sitemlerimde yeþerdi masumiyet Özümde çýðlýklarým sözümde samimiyet Her can kendince haklý temelde yok art niyet Bir eyvallah demedin, gittin Hatice ablam
Azimet IÞIK 27.01.2013 Saat.11.14 Þile ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
zaralıeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.