HAYALLERİMİZ SOLDU

HAYALLERMÝZ SOLDU




Kayýp giderken yýllar hayallerimiz soldu
Giyinmeden hazaný; aþk sözümüz yemindi.
Can derdi, ekmek derdi! Aþka zaman mý kaldý
Çýkmaz sokaða çýktý yarýnlarýmýz þimdi.

Gurbet þerbeti içtik, sabýr ile sýnandýk
Ayrýlýk ve yoksulluk zincirine dolandýk
Dert peþ peþe ulandý, tevekküle dayandýk
Çýkmaz sokaða çýktý, yarýnlarýmýz þimdi.

Hazan düþtü yaþama, sustu yaðmur soldu gül
Küf tuttu can evini, uçuþmadý camda tül
Ardýmda kýrýk dökük ‘ben’ içinde sönmüþ kül
Çýkmaz sokaða çýktý yarýnlarýmýz þimdi.

Apansýz gelgitlerle, sular nasýl da hýrçýn!
Düþen bir yýldýrýmla yankýlanýr feryadýn
Þimþek çakýmlarýyla; sonsuz bir þiir adýn
Çýkmaz sokaða çýktý yarýnlarýmýz þimdi.

Sýcacýk giyindik biz, sevgiyi dýþtan, içten
Þen olduk, gülþen olduk, bihaber zemheriden
Giyinirken hicraný, üþür beden, üþür ten
Çýkmaz sokaða çýktý yarýnlarýmýz þimdi.




GÜLÞEN ÞENDERÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: