Altý-üstü dört hece “seviyorum” (insaný),
Ne ayýp ne de günah, neymiþ baþka sakýnca.
Dilimiz lâl olmadan “sevgi” olur lisaný,
Yâkut varaklý arma yüreðine takýnca.
Korkma! Yakýnýnda dur, nefes ile bulaþýr,
Sonra dön içine bak dîvane gibi þaþýr,
Pervaneler misali etrafýnda dolaþýr,
Er ya da geç görürsün, gönül gözün bakýnca.
Tutsaklýðýndan kurtul, hislerini hürleþtir,
Yüreðine beynine bu kavramý yerleþtir,
Ýkisinden aldýðýn mesajlarý birleþtir,
Çaylar gibi kavuþup nehirlere akýnca.
Ruhun mestane olsun, ya da uðrunda delir,
Kulaktan dolma deðil, bunu yaþayan bilir,
“Ölürsem gözüm açýk gitmem” diyesin gelir,
Dilini, dudaðýný hoþ lezzeti yakýnca…
Ayser ÖZBAKIR