sen aşk ! ...
kaybolan gecenin koynundan çýkýp ta gelen ey !güzellik,
nesin sen?
fýrtýnanýn savurduðu bir toz zerresi mi?
yoksa rüzgarýn oradan oraya vurduðu solmuþ bir yaprak parçasý mý?
kör bir gecede geldin yalnýzlýðýmýn dostu oldun,
hesapsýzca gelip oturdun yüreðime,
baðdaþýný kurdun kalkmamak üzere,
sevgiyle çevrilmiþ yüreðimin duvarlarýna vurup durursun,
yakarsýn bir ateþ gibi,
sonra geldiðin gibi aniden terk edip gidersin,
dönüp baktýðýmda çöreklenmiþ oturur görürüm seni yine,
küllenen ateþi yeniden deþip durursun,
yakmak için çýrpýnýyorsun,
nesin ?sen ey! güzel,
adýn aþk! olsa gerek,
yakýp yýksan da sahiplendim seni,
hoþ geldin! yalnýzlýðýmýn dostu,
yaktýn bir kere daha sevdaný koydun,
sen kalýver aþk!
uslanmayan yaramaz bir çocuk gibi oynar durursun,
gidip gidip gelen sen bense gidemeyen sevgi,
okuduðum kitaplardaki düþler gibisin,
satýrlara sýðamayan sözcüklerin sevda türküsü söyler,
sen kal aþk ! ben giderim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.