Heves deðil birtanem yüreðime iþleyen Sevdan musallat oldu acý çekmem ondandýr Gözlerin mahpushanem muhebbet yemiþim ben Alevlerin içinde gönül yakmam ondandýr
Þu deret denen meretle cebelleþip dururken Nasýl küskün dururum sol yan böyle vururken Hergün bir parçam ölüp bir yapraðým kururken Hayaline sarýlýp bendi yýkmam ondandýr
Dün bitti yarýným yok edemem tek kelime Saðlýk el verse idi bülbül idim gülüme Hem sevdana mahkumum hem de gelen ölüme Sessizce bir köþede boyun bükmem ondandýr
Ne çocukluðu tattým ne gençliði yaþadým Göz yaþýmla suladým topraðý adým adým Varsýn mahþere kalsýn dünyadaki muradým Þu gönül topraðýna tohum ekmem ondandýr
Deðiþmezdim cihana baþým omzuna koysam Rüzgar fýsýltýsýnda gelen sesini duysam Uzatsam ellerimi yanaðýna dokunsam Adýný muska yapýp böyle dakmam ondandýr
Emine Çerçi Sosyal Medyada Paylaşın:
emine çerçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.