GÜNLERDİR ŞİİR BİRİKTİRİYORUM

günlerdir þiir biriktiriyorum
gecelerin karabasan halinden çýkmýþ
ürpermiþ
korkmuþ
eylem sesleriyle sokaklarý yaþamýþ
ve aþký tanýmlamýþ dizeler taþýyorum avuçlarýmda
ama
çoktandýr yüzümün yansýmasýna bakamýyorum
sesimin tonunu deðiþtiriyorum sürekli öfkeliyim kendime
bir uyku arasý kalkýp sövesim geliyor
dizelerimden Can Yücel geçiyor
okkalý bir siktir çekiyorum
parmak uçlarým kederleniyor
bir aþkýn kýyýsýnda avuçlarýmýn soðukluðunu hissediyorum
belki de bir barikat ardýna yazýlmalý þiir
sýcak ve kavgalý
aþký Che’den öðrenmeli ve Fidel gibi düþünmeli biraz
öyle ya
sokak ortasýnda dövülerek öldürülüyor çocuklar
ve ya bir merminin yapýlýþýndaki anlamsýzlýkta
günlerdir biriktirdiðim þiir
çürüyor avuçlarýmda
Bukowski iyi bilir beni
güzel delirir
ve kavga ederiz ikimiz de
bir kaç kadehle avuturlar ikimizi de
çadýrlar kurmalýyým
meydanýn tam ortasýna
arabalarýn arasýna
içine bir raký masasý açmalýyým
molotoflar
gaz bombalarý
kadehimin tam ortasýna
bir cop vurulmalý
þiirimin þiddeti
bir devlet teröründen daha anlamlý olmalý
aþký tamamlamýþ dizeler taþýyorum avuçlarýmda
Cemal Süreyya gibi sevmeli insan
sözleriyle seviþebilmeli sevdiðiyle
ve ya
Ahmet Kaya’nýn bir türküsüyle
gözaltýna alýnmalý sevdasýna
günlerdir þiir biriktiriyorum
gözlerimde bir kenti taþýyorum
avuçlarýmda dizelerimin izleri
adýný söylemekten korkar oldum kendime
galiba
birazdan
bir barikat ardýnda
aðlayacaðým...

Sosyal Medyada Paylaşın: