Ey can… Yürek diliyle Konuþan bir can, Ýnsan bazen kapýlýr, Önüne asla Geçemediði rüzgârýn Soluklarýnda aciz kalýr. Ýþte o vakit Gözler kararýr, Heves ve tutku Umut sanýlýr Cezbine kapýldýðý esin Onun serabýnda Ne hikmetse, Çok farklýdýr, Hakikat þiarýyla deðil, Heva arzularý saklýdýr. Solan bir gül, Ne kadar solarsa solsun Naifliði ve ülfeti Ýçinde baki kalýr. Hissiyat akýl ve izanla, Ýrade ve vicdanla Sýnýrlandýrýlmalýdýr, Yoksa nefsi hevesler Basireti sessizce kapatýr...
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.