Hatýrla, evcilikle baþlamýþtý bu oyun Sanýrým yaþlarýmýz ya beþti ya da altý Kâðýttan gül yapardýk, kýrlentlerden de koyun Evimiz, salondaki tahta masanýn altý Ya leblebi tozu yer, ya lolipop yalardýk Çocukça düþler kurar, hayallere dalardýk
Sen ev hanýmý olur bana yemek yapardýn Oyuncak bardaklarda ikram ederdin çayý Birazcýk alýngandýn, buluttan nem kapardýn Aðlardýn, gözlerinin gevþekti biraz yayý Susman için alnýna öpücük kondururdum Sýrf sen üzülme diye zamaný dondururdum
Ýlerleyen yýllarda öðrencilik baþladý Elbet ayný sýnýfý, ayný sýrayý seçtik Bazen fazla konuþtuk, hoca fena haþladý Hergün ayný sokaktan senle elele geçtik Durmak bilmedi zaman, su gibi akýp gitti Ýlkokul, orta okul, derken lise de bitti
Sonra düþtük hayatýn acýmasýz çarkýna Sen tekstile baþladýn, ben de serbest çalýþtým Meðer biz aþýkmýþýz, sonra vardýk farkýna Senden ayrý kalýnca hasrete zor alýþtým Bir derman bulmalýydým kanayan bu yaraya Yeniden gelmeliydik seninle bir araya
Duamýz kabul oldu, düðün dernek kuruldu Bu son oyunumuzdu, ben damattým sen gelin Zurna inceden çaldý, davul güm güm vuruldu Ortasýnda kaybolduk çoþku denilen selin Evimiz gerçek artýk, sen mutlusun ben mutlu Bak bugün ondört Þubat, kadýným, olsun kutlu.
14þubatikibin14.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.