Yoksun diye yanýmda gece gündüze küstü Sabahý dar ederken odamý efkar sardý Cývýl cývýl bu oda birden kenara pustu Anladým geç olsa da bu aþk gönle naçardý Ayrýlýða sarýldým birden çýktým odamdam Ne fayda gelirdi ki sevgisiz bir adamdan.
Anýlardan bir duvar kapýda bekliyordu Üstünde türlü türlü resimler çizilmiþti Ýçinde yarým asýr acýlar saklýyordu Gizlerin her türlüsü dibine kazýlmýþtý Gözlerimin üstüne acýdan sis inerken Yüreðim yavaþladý bir fýrtýna dinerken.
Bekle beni diyerek bir çocuk bana koþtu Pembe eteklerinden kahkahalar döküldü Yüzünde sorularla yüreðimle konuþtu Geldiði eðri yollar yumak gibi söküldü Elim eline aldý bakma geriye dedi Canlandýr beni artýk yaþayalým ebedi.
Hüzün dolu gözlerim gözleriyle buluþtu Meðer kimin uðruma ihmal etmiþim beni Gelecek mevsimlere çocukluðum doluþtu Ümit canlandý birden boþ ver dedi gideni Havalandý sema’ya beyaz güvercin gibi Tevekkül duruþlarým geleceðin sahibi.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.