EVEREST

Sis ve dumandýr Everest
Gökler sunidir görünmez
Batan güneþ doðmuyor bir daha
Yýldýzlar giremiyor semtine
Akla perdedir göze perde olan
Týrmanmakla eriþilmez zirvesine
Beyinleri parçalar eteðinden düþen taþlar
Sular çalkalanýr taþar tesirinden
Göç etti hayat ölümün kentine
Everest’ten yüksek imaným var
Yukarýda rahmet yüklü bulutlar
Ay güneþ ve yýldýzlar
Üst üste yedi kat gökler
Ýnancýmdan beslenen umudum var
Çýkacaðým basacaðým bir gün tepesine
Gökten sarkan ipe tutunarak
Yýkýlýr beni tutan engeller,yýkýlýr kanlý duvar
Ýsa’nýn ayak seslerini duyar gibiyim
Ýsrafil’in dirilten suru çýnlar kulaklarýmda
Eriyecek hakikatý tutan hudutlar
Boy verecek toprakta tutsak olan tohum
Baharda þenlik çiçek çiçek umutlar
Renk renk desen desen ruhumu iþleyeceðim
Altýn çaðýný benimle yaþayacak
Bütün zamanlar imzamý taþýyacak
Kaybettiklerim ve benden kaçanlar
Bende kendini bulup hayata koþacak


ABDULKADÝR YILDIZ

Sosyal Medyada Paylaşın: