Türk.. Orta Asya’dan bir ýrk esti, Anadolu kapýlarýna doðru Ýþte o an! Gürledi gök yüzü, Sicim, sicim yaðmur yaðdý yüzümüz aklandý. Bugün boynumuz eðik sen üzülme ! Bu karabulutlar kalkacak Tekrar güneþ doðacak.. Bu ýrkýn kocaman bir yüreði var Gökleri titreten, bulutlarý aðlatan sevdasý var Eðilsin önün de yüce daðlar Türk ýrký; Tanrý daðýndan, Adriyatik’e selam verecek…
Vatan!. Vatan bellediler bastýklarý topraðý Çað açýp, çað kapattýlar. Ýlim, bilim, medeniyet, adalet yaydý. Alparslan’lar, Fatih’ler, Atatürk’ler Mazluma Yunus, zalime Yavuz oldular Doðudan batýya, Kuzeyden , güneye sana kurban oldu ; Mehmetler. Malazgirt, Varna oldular Çanakkale’de iki yüz elli üç bin öldüler Sarýkamýþ’ta doksan bin dondular Vataným senin için .
Bayraðým! Ey Þehit kanýna doðan Hilalim Sana söz verdi, benim Peygamberim Dikilmek istediðin en yüksek daðlara dikerim Namahrem eller ulaþamaz sana, Solmayasýn diye verilen onca kan Þehittir sana kurban olan can Oldun Türk milletine kalkan Bayraðýmdýr baþýmýn tacý… Türk’ün; Vatan ve Bayraktýr ilacý..
Osman Onuktav Avar
Sosyal Medyada Paylaşın:
KAFKASİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.