Sevda mumluğunda erir dudağın
Gönül harmanlarda savruldun durdun
Sevda mumluðunda erir dudaðýn
Yüreðin boþaldý hazana vurdun
Sevda mumluðunda erir dudaðýn
Rüzgardan öteye geçmedi sözün
Tuvalin üstünde sarý bir güldün
Yakýldý toplandý kuruyan özün
Dostun acýsýna kahkaha güldün
Nesimi dillerde derin yüzüldü
Pörsümüþ suratýn zamana dönük
Veysel’in sazýnda dilin çözüldü
Kuruyan gazeller elimde sönük
Turunç bahçasýnda elma sevdiðim
Gülün dikenidir aþkýn kemendi
Kem sözden uzak dur caným bildiðim
Dudakta çimlenir kiraz tülbendi
Yakýþlarýn dolu ele giderken
Ahlarýn tüllendi gün kanadýmda
Bakýþýn sallansýn aþký güderken
Çekmiyor ahlarým tel saradýmda
Þimdi kapýlarý ardýndan salla
Gözümün ferine indir perdemi
Dualar kesilsin bin kahkahayla
Kalbine müptela serin yerde mi
Kalbimde aþkýnýn gen haritasý
Sensin sultanlarýn en harikasý
14 Þubat’a...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.