Belki bir gün...

Arafýndayým sevgili
Bekle beni
Bekle bedenimi
Uðultuyla Yükselen Sesimle Geleceðim
Gökkubbeyi Yýrtarcasýna
Vurulup Düþmek olsada serimde
Geleceðimize bir þeyler býrakmak adýna
Kükremiþ Arslan gibi Geleceðim
Kasýrgalý vuruþlarýmla
Gündüzü geceye örerek geleceðim
Sevgimin her zerresini içine akýtarak geleceðim
Senmisin Haykýrýþlarýnla
Depremler Yaratýp Gökkubeyi Çatlatan ?
Senmisin Sevda Yaðmurlarýnda
Þarap misali Yaðan ?
Senmisin Þimþekler gibi Çakýp
Kurþunlar gibi Yüreðime Saplanan ?
Yaktýðýn ateþ sönmedi hala
Aklýmda bir tek sen varsýn
Ben senden istediðimi kimseye diyemiyorum
Hýrsýz ay hiçbir þey çalamadý benden
Öpemediðim dudaklarýn
Kýskývrak dolanamadýðýn bedenin
Senin o þehvetli yüreðinin içinde yaþasýn
Kapýnýn eþiðinde sürünen gözlerimle bir gün
Belki bir gün
Umut bu yaa kýyýlarýný döverek dalgalar misali
Þehvetli yataðýna mühürlenerek geleceðim

Recep Yeþil
Ataköy...
Sosyal Medyada Paylaşın: