Mihrinisa; Bütün gün senin sesin yankýlandý koridorlarda Her defasýnda senin geldiðini sandým Ve yansýmalar ah o camlardaki yansýmalar yokmu Her baktýðýmda seni gösterdi bugün Ne kadar zalimler bana karþý
Mihrinisa; Sanki karþýsýnda ben yokmuþum gibi Haklýydý aslýnda hepsi hemde þüphesiz haklýydýlar Bütün gün koskoca binada senden baþka hiç kimse yoktu aslýnda Mihrinisa Ýnan ben bile yoktum
Mihrinisa; Sensiz ne kadarda soðuk buralar þimdi Yüzüme bir tokat gibi çarptý soðuk hava yalnýzlýðý Halbuki bütün gün küçücük sobada ellerini ýsýttým ben Ve inan ellerin elimdeyken hiç üþümedim
Mihrinisa; Nasýlda sýcacýktý narin ellerin Ruhumu ýsýttým ellerinle Ve o gözlerin yokmu bir güneþti adeta Mum gibi eridim gözlerinde
Mihrinisa; Bahar geldi sandým bir an Güneþ bu mevsimde nasýlda böyle gülerdi ki Benim soðuk yüzüme Söyle Mihrinisa kutuplar kadar soðukmuyum ben
Rahmi HATIL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rahmi HATIL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.