eskinin yolu yok þehrinin adýný koymayý unutmuþlar bir köþe baþýnda karþýlaþtýk kimbilir belki çarpýþtýk hayat kitabýn fýrladý tüm sýrlar ortalýða saçýldý
ne bakkala sordum ne kasaba önüm ardým sobe tarifsiz yollardan geldim ben gözlüðüm yeni düþtü yeni gördüm seni gördüm
pürtelaþ içinde ikimiz bu; garip bir noktasýydý hayat yolunun boðar beni temiz havalar durmam ben durmam hiç geçiyordum sana uðradým
çocuk kalmýþ bir yanýn aðýr aksak yürürken hayatta yasaklanmýþ sana birdir bir seksek kovalamaç saklambaç içinde milyonkere batan gemiler haklýsýn haksýzlýk kere haksýzlýk
sen durgun sularda yolalan ben çarþaf gibi denizi azdýran ikimiz; hiç noktasý olmayan yasla baþýný omzuma
özüm toprak ha koca daðlar gibi sanma özgürlüðe kanat çýrpacak kanatlarým yok daha belki zayýfým senden fazla yasla baþýný omzuma ha; ilelebet kalýrým sanma
yüreðin ihtiþamlý bir barýnak benimki köhne bir sandal tebessümün kahve molasý geçiyordum sana uðradým Sosyal Medyada Paylaşın:
VedatAli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.