BU KIŞ KÜSTÜ MÜ BİZE?
BU KIÞ KÜSTÜ MÜ BÝZE?
Eskiden dereler gürül gürül akardý,
Ýnsanlar bu güzelliðe sevinçle bakardý.
Çocuklar kendini dereye atar yýkardý.
Hani bu dereler nerede kaldý?
Daðlar beyaz gelinliðe hasret kaldý.
Aðaçlar için yaðacak olan kar, baldý.
Yeþerecek sevinecek olan aðaçtý, daldý.
Hani lapa lapa yaðan kar nerede kaldý?
Üþüþen kuþlar pencereme konmaz oldu.
Güzel havadan sokaklar çocuklarla doldu.
Yeþeren ekinler, otlar sararýp soldu.
Hani saðanak yaðmurlar yaðmaz oldu.
Bulut var mý diye gözlerim havaya bakar?
Her türlü pisliði düþen yaðmurlar yýkar.
Ýnþallah dereler gürül gürül yine akar.
Canlýlara faydalýdýr iþte yaðmur ve kar.
Canlýlar hasret kaldý yaðmura ve kara,
Ýnsanlar düþünmeye baþladý kara kara,
Göller çekildi, gördüðün her yer kara.
Ýnþallah yaðmur, kar düþer bu topraklara.
Allah’ým ne olur hayat kaynaðý suyu indir,
Her türlü nimetler biz insanlar içindir.
Yaðmurla, karla tüm doðayý sevindir.
Ne olur akacak olan gözyaþlarýný dindir.
12.02 2014
Hasan KAYA
Eðitimci-Þair-Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.