Bazen içimden geçmiyor deðil.. At ceketi omuzlarýna kartal kanadý gibi.. Vur kendini bilmediðin yerlere.. Býrak bilmesin kimse nereye gittiðini... Hatta kendin bile... Bir lokma ekmek,iki zeytin tanesi deðilmi ihtiyacýn olan.. Bak ! bakalým dünya kaç bucak... Gez,dolaþ umarsýzca bilmediðin yerleri.. Býrak yaþanmýþlýklarýný,kilitle bir sandýða... Vur kendini günlere gecelere.... Yeni insanlarla tanýþ,Berduþ gibi yaþa bir süre.. Sokaklarda yat,ormanlarda uyu.. Dað ve deniz benim de vede gökyüzü.... Yýldýzlarla konuþ,Ay a merhaba de..... Hatta kuþlarla arkadaþ,çiceklerle,aðaçlarla dost ol.. Ne olursan ol.Ama önce Ýnsan ol...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gargaronlu Hektor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.