Gün bitti erken erken, bak yine oldu akþam Gece gündüzdü derken, geçip gidiyor yaþam "Zaman dur artýk geçme, bahtiyar saatlersiz" Bir parmak bal çalýndý, yiyemedik süreksiz Adilsen adam seçme, herkese bir tiktakla Akýl baþtan alýndý, yaptýðýn sýðmaz akla
Selamet bekler iken, dertle olduk arkadaþ Sineye battý diken, acýttý yavaþ yavaþ Nafile bekleyiþim, hep karanlýk tan yeri Dilsiz kayalar gibi, körelip söndü ocak Beklemek oldu iþim, gitti gözümün feri Ömür boyladý dibi, kaçarým bucak bucak
Aðlarým fýsýltýyla, korkuyorum sanýlýr Þeytan gelse atýyla, tek gözüyle yanýlýr Ya da týrpan uzatýp, o da þansýný dener Abalýya vuranlar, dur durak dinlemezmiþ Yaralara tuz atýp, dönüp inine siner Sarýp sarmalayanlar, ömrünce gülemezmiþ
Sakin demler de esen, deli rüzgar dinmezse Uykular zehir olup, rüyalar düzelmezse Haraç alýp, yol kesen, bey olur, paþa olur Taze çiçekler solup, birer birer kaybolur Say ki zaman gün gelir, tazeler havasýný Bel ki devran düzelir, siler gönül pasýný
Yazan Ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.