Tek kelime etmem daha! Dilimden düþüp de sana koþan her kelime, Doðum gününde emekliyor ölüme...
Kaç baþ kesilecek yolunda daha? Kaç baþlangýç kýrlangýç olup yelpaze olacak ölü kanatlarla yollarýna?
Ýçim dýþýma çýktý artýk! Yüreðim fokurduyor,yüreðim yanardað... Tüm heveslerim yine nefer olup sana koþar da ; Gözlerin pili bitmiþ bir fener adýmlarýma. Ve sözlerin di’li geçmiþ zamanlar giydiriyor gelecek zamanlarýma...
Bin deve yüküyle,yüzlerce kavim versem topraklarýna, Bilirim, Artýk dalgalanmaz sancaðým damarlarýnda...
Þimdi fokurdayan yüreðin aðzýnda istila olmuþ bir ütopya; Fýþkýran her lavda,kuruluyor hayaller bir daha kurulmamaya...
Selim Akgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.