Kendi kendine konuþup duruyorsa insan,
Býçaðýn kemiðe sürttüðü andýr o zaman.
Çirkefin içinden çýkmaya bocalasan da yalan,
Çare etmez bu zamanda tek baþýna çýrpýnman.
Çarkýnýn diþliði takýlmýþ ise, bil ki bir taþa,
Zor döner o felek, sökmeden onu oradan.
Sana bir söz, bir öðüt, bir nasihat edeni,
Ýyi dinle, ders edin, çýkmasýn canýn sonradan.
Her kazýk sonrasý, akýllandým diye sanar insan,
Yeni bir oyuna denk gelene kadar, aldanýr zekan.
belki benden geriye kalacaktýr üç beþ satýr
lakin bu yürek senden artakalana, çok acýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.