Bereketi kaçmýþ yaðmurlarýn, Baksana; hiçbir damlasýnda sen düþmüyorsun Anadolu’ma! Adýnýn yankýlanýþlarý bulmadan beni, Tez elden uzaklaþmalýyým bu satýrlardan, Hem ben çocukluðumdan yeni geliyorum Ne olur cahilliðime ver Dilimin aþk adýna yalanlara dönmediði için affet beni. Belki de bu yüzden Ve en çok da böyle zamanlarda susmak sahip olduðum en güzel þey oluyor Gözüm gibi bakmayý hiç ihmal etmiyorum.
Gittiðin zaman, mevsim hazanýn elinden tuttu, Büyüdü yokluðun; bu þehre sýðamaz oldu.
þimdi istemesem de ihtilallarla yerle bir etmeliyim giderken Gülümsemenle süslediðin bütün þehirleri ve her dem taze kalsýn diye acýn kabuk baðlamadan Kanatmalýyým yaralarýmý Hüseyin Avni ÇAKMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyesuh Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.