Ayýn soðuk yüzü, camlarda perdeler kapalý
Kilitlenen kapýlar, lal hüzünlerin sopalý
Sokak köpekleri sessiz sokakta durmaz ulur
Ayakta zor duruyor bir adam burundan solur
Sebep arar
-Yemeðim nerde be kadýn
-Geliyor
-Hazýr deðil yine
-Koydum
Sesiyse yükseliyor
-Nedir bu sofra düzen yok deyip nasýl sövüyor
Tokat ve tekme gelir sonra böyle hep dövüyor
Siyahlaþan ruhu mor halkalar gözünde utanç
Sarýldý yorgana hüznün içinde geldi usanç
Ayaz içinde vakit olmuyor sabah ne yazýk
Boðar durur karabasan kader bu der alýþýk
Kocan döverde sever dendi derdi söylese hep
Ve kardelen gibi baþ kaldýrýr dayakdý sebep
Ölümle tehdide baþlar adam boþanma unut
Dayak çoðaldý sebeplerde yoktu hiç de boyut
Sýðýnma istedi devlet duyarmýsýn bu sesi
Duyulmayan sesi elbet kýrýldý hep hevesi
Ve çýnlayan gece üç el atýldý mermi neden
Ateþ topuydu olan oldu bak serildi beden
Kadýndý susturulan baykuþu öten geceler
Ölüm utandý! Ya siz? Yazmýyor da bak heceler
Mefâ’ilün / fe’ilâtün / mefâ’ilün / fe’ilün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.