sen dalýp gidiyorsun sular küpürüyor kuduruyor dicle gözlerindeki ýþýltý deðiyor güne yeþilleniyor baþaklar
feleðin ç’arkýnda un ufak olmuþ düþlerim bu yüzden gördüðüm her yerde gözlerine düþüyorum
’bir nefes ver bana ’keje annenin ak sütü gibi temiz olsun gülüþün aydýnlatsýn yüzümü kan kýrmýzý gelincikler açsýn tarlalar ebemkuþaðýndan kaysýn çocuklar
aklýma bir ip salýp çýkar bu kibri nefsimin dallarý kurusun ve beni doðru yola ilet gözlerinin zifir istikametini bileyim
göz kapaklarýma sinmiþ derin uyku ahvali keje’m düþüme yatar tutkuyla kalbur zaman çemberinde hayatýn göðsüm çilingir sofrasý
su’s testisidir yüreðim içime akar þarabi hüzün beni hayatta tutan o gül yüzün
sayfa aralarýnda unutulmuþ gül kurusu keje sesime ses ver öldürelim bu susu sesime ses ver keje öldürelim
Ahraz
Sosyal Medyada Paylaşın:
lirikyalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.