Þehirin pis kirli havasýndan.
Býktým ben köyüme döneçeðim...
Senlik ile benlik davasýndan.
Býktým ben köyüme döneçeðim...
Kula yapýlan hep kulluklardan.
Emirlerden vede buyruklardan.
Her nereye gitsem kuyruklardan.
Býktým ben köyüme döneçeðim...
Müsyö’lardan hemi madam’lardan.
Ýnsan yiyen vahþi yamyamlardan.
Her gün yapýlan onca zamlardan.
Býktým ben köyüme döneçeðim...
Dost gibi görünen düþmanlardan.
Vaadlerden hemde yalanlardan.
Þu masum canlara kýyanlardan.
Býktým ben köyüme döneçeðim...
Dostun kuyusunu kazanlardan.
Doðru iþleri hep bozanlardan.
Gariplere dost kin kusanlardan.
Býktým ben köyüme döneçeðim...
Yalan hayalden ve yalan düþten.
Sanal sevgiden sahte bir eþten.
Yapmacýk olan çirkin gülüþten.
Býktým ben köyüme döneçeðim...
Ýnsan tipli bir çok hayvanlardan.
Dost görünüp sokan yýlanlardan.
Devleti milleti soyanlardan.
Býktým ben köyüme döneçeðim...
TAÞGIN,ým bunca çok rezillikten.
Yoksulluktan hemde fakirlikten.
Birlikten deðil dost ikilikten.
Býktým ben köyüme döneçeðim...
H.S:10
09.02.2014
(Zekeriya TAÞGIN )
Þiir’in ilk kaleme alýnýðý Tarih:11.11.1999
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.