Bir hüzün þarkýsý var beni yürekten vuran Damarýmda dolaþýp gelip nabzýmda duran Vuslat nedir bilmeden hep hasreti çaðýran Dizelerinde ismin naðmesinde ben olan
Akan yýldýzlar gibi gökyüzünde parlayan Ansýzýn görünerek sonsuzluklara kayan Gül-i Rana’ya benzer dört mevsim hiç solmayan Dalýnda yalnýzca sen yapraðýnda ben olan
Ne dal yapraksýz yaþar ne daldan ayrý yaprak Bilirsin çorak kalýr suyu bulmayan toprak Beni sensiz býrakma seni beninle býrak Baðýmda açan gül ol çanaðýnda ben olan
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.