B A B A
ben hayatýmý hep iki kiþilik yaþadým
biri onun gölgesi biri ise benim ruhum
ne zaman darda kalsam uzatýrdý ellerini
ne zaman aðlasam silerdi gözlerimi
o benim dünyamdý çünki o benim babamdý
bu bayramda geçti yine gelmedi babam
hýrçýn dalgalarýyla coþan deniz vermedi onu geri
bir çakmagý kaldý geriye birde elinden düþmeyen tesbihi
her gece yatmadan çýkarýp kokluyorum hasretini
odamýn en güzel köþesini sana ayýrdým baba astým resmini
hergün bir buruk yürekle uyanýyorum sabahlara
düþünceler kaplýyor benligimi ne soguk bir hayat
yýllar ne çabukta geçti okulumda çocuklugumda bitti
zor bir hayatýn acýmasýz yokuþuna vurdum kendimi
anýlarý bir kenara býrakýp gölgenle yürümeye baþladým baba
þefkat dolu kalbini þimdi minik yüreklere anlatýyorum
bazen gözlerim doluyor aðlamaklý oluyorum
oysa ne çok severdim senden masallar dinlemeyi
bana sen ögretmiþtin yýldýzlara bakýp dilek dilemeyi
býrakýp gidecegini bilseydim en büyük dilegim sen olurdun baba
bir demet çiçekle o en çok sevdigin bafra cigarasýnýda aldým
bak baba bugün senin için baþ örtümüde taktým
hani derdinya kýzým böyle annene daha çok benziyorsun
senden aldýgým merhameti herkese dagýtýyorum
son nefesime kadar yaþatacagým þefkat dolu yüregini baba
Erkan Sezgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.