En güzel þiirlerimi yazdýðým Var la yok arasý bir sevdaydý. Düþ gibi, inanýlacak gibi de deðildi.
Ama onun artýlarý Benim eksilerim vardý Haklý olarak O artýlarýný alýp gitti. Ben eksilerimle Eksiklerimle kaldým.
En güzel þiirlerimi ona yazmýþ olsam da Yaralý yüreðime dokunan Sihirli bir el gibi Hafif esen bir yel gibi Rüzgarýyla sýyýrdý geçti beni.
Artýlarýný Korkularýný Ve.. yüreksizliðini Alarak kaçarcasýna gittiði O günden beri Dermansýz, Mekansýz Umarsýz Ve.. naçar kaldým. Mesela.. Son duraða bile gitmiyorum artýk. Olabildiðince zor günlerdi Aþka ve sevdaya olan inancýmý yitirdim. Yürek zindanýma gömdüm sevdayý Veee..
Ne garip deðil mi.? Severken hiç unutamam diyordum ya. Ben en kolay Onu Unuttum. Ohhhh.. be.!