YAĞMURLU BİR GÜNDE SENSİZ OLMAK

Bugün yaðmur altýnda sensiz yürüdüm sevgilim
Sonbahar yaðmurlarýnda yerlere serpilen yapraklar gibiydim;
Sararmýþ,solmuþ,dalýndan koparýlmýþ kuru yapraklar
Ne yaðmurdan ýslanmayayým diye sarýlaným vardý;
Nede yaðmur taneleriyle seviþen gözyaþlarýmý okþayaným.

Bugün yaðmur altýnda sensiz yürüdüm sevgilim
Adýmlarým götürüyordu beni bir meçhule
Gözlerimde kaldýrýmlar deðil,sen vardýn.
Birden bir sözcük döküldü dudaklarýmdan;
Özledim özledim diyordu kimseye aldýrmadan.

Belki baharda yeniden yeþerecek yapraklar
Dalýnda dururken rüzgarla dans edecek belkide
Ya ben bitanem ya biz;
Gelebilecekmiyiz yine biraraya
Yine yaðmur altýnda yürüyüp,þarkýlar söyleyip
Aþkýmýzý haykýrabilecekmiyiz bütün aleme
Ömrüm yetecek mi seni beklemeye
Yaban illerinde sürgün gibiyim artýk bu þehirde
Ayrýlamadýðým senmiþsin bu þehir deðilde.

Bugün yaðmur altýnda sensiz yürüdüm sevgilim
Ankara sulara gömüldü bugün
Ýçime akýttýðým gözyaþlarým inþirah etti sanki
Gökyüzünde çakan þimþekler kalbimdekine eþ sanki.

Bugün yaðmur altýnda sensiz yürüdüm sevgilim
Sonra,bir çiçekçinin önünden geçerken
Kýrmýzý güllere takýldý gözlerim
Oysa ki kýrmýzý gülleri ne cok severdim
Bunu tek bilen sendin
Bana ilk gülüde son gülüde sen getirmiþtin
Ümit ediyorum birgün
Kucak dolusu sevgiyle döneceksin.
Vazomdaki kurumuþ gülleri yine sen tazeliyeceksin
Unutma sevgilim
Benim için en güzel gül sensin.
Bu gün yaðmur altýnda sensiz yürüdüm sevgilim.
...
Zühal Z...
24.11.1998


Sosyal Medyada Paylaşın: