Kendimi, kendi yalnýzlýðýmda
Boðansa yine ben
Bir güvercin vardý bana gelen
Kollarýma aldým, sardým ona
Tüm þefkatimi verebilmek için.
Kalbim kýrýk dedi, ürkek, korkaktý
Ya da bana öyle geldi
Ýkilemlerin depremini yaþýyor beynim
Ben onu evime alýrsam
Hapis yaþayacak güzel güvercinim
Ama salarsam dýþarý özgür olacak
Onun için özgür olmak daha iyi gibi
Gelirken nasýl iþkence edebilirim?
O ürkek bir güvercin, alt tarafý,
Kalbi küt küt atan
Ona tüm sevgimi verirsem
Canýný yakar mýyým? Bilemiyorum,
Bilemediðim için de korkuyorum
Bilemediðim için kendimi yalnýzlýða itiyorum
Güvenemiyorum, ama þans vermek istiyorum
Farkýndayým o güvercin kafesini
Açýk býraktýðýmda camdan uçup giderse
Daha fazla yaþayamayacaðýmýn.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.