KAN DAMLIYOR GÜLÜM
kaderim gülmedi þu yalan dünyada dogdum dogalý
hangi dala el attýmsa kýrýldý yok oldu gitti
bir virane hayat yaþarken sere serpe ömrüm
sevgilerde seninle birlikte anlamýný kaybetti
bu gece yüregime kan damlýyor beyaz gülüm
soguk bir rüzgar esiyor yagmurlu havanýn ardýndan
aþk þarabýndan sarhoþ olan gönlüm uyya kaldý öylece
resmin ellerimi ýsýtýrken hayalin kalbimi yasa bogdu
yoklugun paslý bir hançer gibi saplanmýþ yüregime
bu gece düþlerime kan damlýyor beyaz gülüm
ruhum bedenime dar geldi bu akþam kadehlerde arýyorum seni
meleklere sor beni sensiz ne hallerdeyim sevgili
çýldýrdým aþkýnla deli divane bir serseriyim þimdi
harabe gönlümün asil sultaný demek sende gidiyorsun öylemi
bu gece gidiþlerine kan damlýyor beyaz gülüm
rüyalarýma gelmiyorsun artýk gülümsemiyorsun bana yar
bakýþlarýnda bir ihanet var kaçýyor gözlerin gözlerimden
takvimlerde sustu bugün yazmýyor gidecegin tarihi
anýlar yaktý bugün küllenmiþ aþkýn ateþini ellere inat
bu gece yokluguna kan damlýyor beyaz gülüm
ismin volkanda ateþ oldu hece hece yanýyor dillerimde
ayyaþ sokaklarýn berduþ kralý dediler erkan sezgine
aðlamazdý gözlerim sýzlamazdý yüregim böle inceden inceye
damarlarýmda dolaþan sevgini bir kurþun sýkta durdur sevgili
bu gece hayata dair ne varsa herþeye kan damlýyor beyaz gülüm
Erkan Sezgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.