Hani akþamlarý köþe baþýnda Seni býraktýðým her zamanki yerde Öyle bir bakýþýn var ki Durma beni öp der gibi Bir ben bilirim bir de kalbim Seni öpmemek için ne kadar Nasýl kendime karþý geldiðimi Bakýþlarýmýz çarpýþýr, yüreðim ezilir Dönerim amaçsýz gerisin geriye Hayattan kopuk bir yorgunluk çöker Aðlarým, ezilir omuzlarým yasaksýn bana.
Çiçeðime
Tuðrul Ahmet Pekel Þubat/ 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.