FATİHA OKU
Kimler gömülmedi ki, þu mezarlýða,
Her kandil günün de, dolup da taþar,
Gün sonun da, daha da baðlar imana,
Gerçek alemi herkes, burada yaþar.
Kabristana uðra da, fatiha oku,
Taþ mezarlar sana, neler anlatýr,
Orada eriþilmez, mistik bir doku,
Ruhlarý dolduran nur aydýnlatýr.
Kendisi yüceler de, toprakta yatan,
Bilinmezlik alemine, ulu hakan olur,
Acý ama gerçek, bak þu kabristan,
Kimi zaman insana, bir mekan olur.
Bu vataný borçluyuz, þehitlere biz,
Her savaþ onun, gerçek düðünü,
Gönlü zengin, fakat kendi kefensiz,
Bir dünya alamaz, onun mülkünü.
01.02.2014
Mehmet TOZLU.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.