Yorgun bir gecenin þafak vakti Gözlerini güneþe çevirmiþ Yüreðimde ki coþkun ýþýk þöleni Belli ki bir devinim baþladý Ve Tanrý’nýn ilahi sofrasýnda Salt sevginin huzuruyla Dudaklarýmda bir þükür duasý Bozuyor sessizliði
Kendi ölçülerimde yargýlýyorum kendimi Gördüðüm: Öyle artmýþ ki umudum Topraktan fýþkýran bitkiler gibi Elemden gayrý bir þey olmadýðý için Küstüðüm hayat Þimdi gülümsüyor bana Ýlk kez ölümü arzulamýyorum
Dünün hüzünlerini bile unutup Sevinçlerini yad etmek istiyorum Ýnsanlar nasýl unutur sevmeleri. Yazýk! Uykusuz aþklarýn savaþçýsý olmak bile ne güzel oysa Tüm kötülükleri bir çýrpýda ezmek Sýrf sevgiden oluþan bir dalgakýranla Ve yelken açmak umuda
Saçlarým bembeyaz Fakat öylesine genç ki kalbim Dünyayý bozguna uðratacak kadar güçlüyüm Birilerinin her gece yaktýðý yýldýzlar gibi ýþýldýyorum gün güne Düþünmez bile oldum artýk, toprak ananýn koynuna döneceðim aný Ben de öyle bir þey var ki bu günlerde Delikanlý gibiyim
Hani inkar etmiyorum yalnýzlýk düþkünü olduðumu Ama bu defa baþka Geceler dul kalacak, kadehler bensiz Tütün dumaný kirletmeyecek havayý Yaban! Demeyeceðim kendime Baþý dik çýkacaðým sokaklara Ha bir de gözyaþlarý Baþka gözlerde akacaklar benim gözlerimden deðil Ve ilaç kutularýna bakmayacaðým hüzünlü hüzünlü
"Bir varmýþ, bir yokmuþ" demeyeceðim bu aþka Çünkü bu bir aþk masalý deðil tekmili birden bir aþk hikayesi Tesadüfen bir gün yalnýzlýkla karþýlaþýrsam Vefasýzlýk etmeyip tanýþtýracaðým ona sevdiðimi Malum ya eski dost düþman olmaz...
Yazan Ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.