Ben bu unutuþu kendi kalbimden tanýyorum Hiç yaþanmamýþçasýna aþk içimde çürüyor Ettiðim her yeminin bir günahý var Bir daha yeþermeyen umutlar bedelini ödüyor
Ben bu yüzü aynamdan tanýyorum Alnýmda kuru dereyataklarý Baþýmý koyduðum yastýklarda çakýl taþlarý Göz kuytularýnda mor þafaklar
Ben bu serzeniþi bir martýya adýyorum Teknemin göðsüne vuran dalgaya Zaman; diyorum, ömrümün isimsiz þahidi Zaman beni sensiz tamamlýyor
Ben bu suyu yalnýz içiyorum Ben bu köprüden yalnýz geçiyorum Biliyorum, o son vedanýn ötesi var Biliyorum, bütün bunlarýn ötesinde bu unutuluþ bekliyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.