Beni Kim Çağırdı Bilmiyorum

beni kim çaðýrdý bilmiyorum
belki gerçek aþk
belki yýðýlýp giden bir þey
aslýnda bende inanmýyordum
sevmek yaþamaya deðer diyordum içimden ama
beni oraya kim çaðýrdý bilmiyorum

bir kapý olmalý posta kutusunun altý
hafif karanlýk ve týkýrtýlar
cesur dudaklarýn kendiliðinden sürüklendiði bir ýrmak gibi
uçurumlardan düþme arzusu
çabuk geçiyor bir çýrpýda merdiven
hoþçakal demeden içime çöken aðýrlýðýn
akþamý deðiþtirebileceðini biliyorum
onun için her vakit inadýna parlar yýldýzlar

beni kim çaðýrdý bilmiyorum
arkadaþýmýn arkadaþýymýþ dostumu ne
ona bakarken bana az ona çok
bana bakarken ona çok
hayýr inanma bu þeytanýn fýsýltýsý olmalý
rahat ve serin sular eðilince akar unutma
deyip teselli ettimsede kendimi
beni oraya kim çaðýrdý bilmiyorum

bir minibüs dolusu þen þakrak alkýþlar ve baðýrýþlar arasýnda
sanki bir garip Orhan veli þiirler yazar aðzýmla
kalabalýk bir bulutun yankýsýna karýþýr
üzülür þiirler yazar içimde
hýzlýca sevilir yol akar aðaçlar akar ve kýsacak bir ürperti
kýskanýp yaðar yapraklarýn üstüne

beni kim çaðýrdý bilmiyorum
insanlýk baðý mý yada rast gele bir çarpýþma aný
gözlerinin sürüklediði yörüngelerde
bir limana yansýma duygusu
sen mavi bakýyordun ben kara
soluðum çýkmasa da ay senden yana
diyen suflörün patavatsýzlýðý

beni oraya kim çaðýrdý bilmiyorum
kumsallar
sýrtlarý esmer ve beyaz kadýnlar
içlerinden biri
birileri
öpmüþtü ya beni.




Sosyal Medyada Paylaşın: