SENSİZ MUTLULUK ACIYA DÖNÜŞÜYOR

Sana sevdalanmakla baþlayan þairliðim
Her defasýnda sensizliðe bölünmekten
Elde var demeyi unuttu bilmiyor musun.


Ve tükenmekte olan þu yitik yaþanmýþlýðýmda
Meðer mutluluk sen kadar yakýn
Mutsuzluk sensizlik kadar uzakmýþ da bilememiþim


Yani demem o ki
Ýçinde bulunduðumuz nimetin kýymetini
Ne ben bildim ne de sen


Artýk bilsek ne çýkar ki


Dünü getirmek mümkün mü geri
Sence de “ keþkelerimiz”
“ iyi ki ..”lerimizden daha çok deðil mi


Ama þunu bilmelisin ki
Senden sonra elim kimsenin eline
Dudaðým kimsenin tenine deðmedi


Bakmaktan býkmadýðým resimlerin yüzüme gülmese de þimdi
Hatta adýn eskisi kadar hatýrlanmasa da
Zannetme ki içimdeki fýrtýnalar artýk dindi


Asla ..
Asla öyle bir þey de olmayacak biliyor musun göçmen kýzý



Aslýnda öyle olmasýný gönül de çok istiyor doðrusu
Lakin istemekle olmuyor...olmuyor iþte
Ýstediði düþün uykusuna yatamýyor her zaman insan

Ne akýl kadere hükmediliyor ne de hayata
Yani hayat kendi bildiðini okuyor


Bu gönül ayrýlýðý da istememiþti biliyorsun deðil mi
Ama kader kapýyý hep bu manada çaldý
Oysa ne hicranlarý vuslata gebe býrakmýþtýk umut adýna
Ne mutlu düþlerle uyanmýþtýk doðan güne


Hani haziran ayrýlýk , eylül vuslat ayýydý
Perþembeler günümüz ..bilmem ne uðurlu sayýyýdý
Hani sen herkese benzesen bile
Hiç kimse sana benzemeyecekti

Yalan oldu þimdi tüm yaþanmýþlýklar her þey hayal oldu



Yok artýk öyle þeyler biliyor musun..
Hiç bir þey eskisi gibi deðil þimdi
Yani anlayacaðýn sanki mevsimler bile deðiþti


Hani diyor ya þair ;
“ mutluluðun resmini çizebilir misin Abidin..” diye
Mutluluðu bilmiyorum ama
Sensizlik mutsuzluksa eðer
Ki buradan bakýnca öyle görünüyor
Bil ki sensiz mutluluk bana acý veriyor

KAÞÝF KANÝ ERTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın: