Oğluma mektup-4
Ömür tekrar etmez harcama boþa
Gençlik bir bahardýr tez geçer oðul.
Farkýna varmadan uðrarsýn kýþa
Yaz geldi mi derken güz geçer oðul
Deli çaylar gibi çaðlar coþarsýn
Bir nefeste nice daðlar aþarsýn
Gün gelir sonunda yorgun düþersin
Dizde derman biter öz geçer oðul
Toz pembe rüyadýr þimdi gördüðün
Hayalî kozadýr belki ördüðün
Elden çýkar gider deðer verdiðin
Gönül nicesinden vazgeçer oðul
Tazesin narinsin fidan gül gibi
Hisler hakikati örter tül gibi
Anne baba þimdi sanki el gibi...
Bilmezsin kimlere naz geçer oðul
Elin iltifatý cana hoþ gelir
Anlamazsýn gül içinde taþ gelir
Þimdi ne söylesem sana boþ geir
Belki þu taþlara söz geçer oðul.
Kul Hakký’yý belki þimdi kýnarsýn
Sözlerinde garez varmýþ sanarsýn
Yarýn piþmanlýkla dolup anarsýn
Sevginin yerine köz geçer oðul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.