Ey Âdem

Toprak atýn üstüme ey Âdem !
Yüreðime nazlanan gülüþü ;
Sonbaharýn asi yüzünde birikti
Yüreðim çürüdü …

Aðýt yakýn kaderime ey Âdem !
Dilinden dökülen “ ben gidiyorum “ yok mu ;
Kasýmýn soðuk sabahýn da
Yüreðimi yaktý …

Söyle gelsin “Azrail” ey Âdem !
Sevdiðimin ;
Kýzgýn alevlere dönen hasreti
Vuslata çeyrek kala
Yüreðime üþüþtü …


Sosyal Medyada Paylaşın: