ADIMI DUYUNCA AĞLIYORDUN

Bu gecede acýlar doldu
Yüreðim yandý kavruldu
Sensizlik ölüm gibiydi sevgilim,
Sensiz güllerim birer birer soldu.

Allah’ým açtým ellerimi semaya,
Yalvarýrým kaderimi bir et sevdalýmla,
Ben bakýyorum yarýna umutla,
Mutluluklar aþkým benden sana.

Göz pýnarlarým aðlamaktan kurudu,
Bu beden sen yokken hep savruldu.
En acýsý o yanýmda yoktu,
Sizce olabilir miyim bir gün mutlu?


Hatýrla beni çok seviyordum,
Hani aþkýmla ölüyordun.
Adýmý duyunca aðlýyordun,
Aklým karýþtý biliyor musun?

Yaþamak için son umudum sendin,
Þimdi sende gittin, beni virane ettin.
Tüm hayatýmý mahvettin,
Ama ben sana hakkýmý helal ettim....

Mücahit Yýlmaz@2.02.14
Sosyal Medyada Paylaşın: