Ayrýlýrken bu muy du bana söylediðin son sözün
Ölümde var unutma !
Ýstemesende mutlaka dönersin özün.
Ýste o zaman yüzüme bakmaya olmaz yüzün,
Durum ayrýlýk,duygular karma karýþýk ,
Bu günkü insanlýk buna zaten alýþýk,
Etrafta bir birine bakan yüzler,ortada bir hüzün.
Bu son söz son karar, çok iyi düþün.
Ben tarif ve tasvir etmesemde durum açýk,
Bu devirde insanlar, ya deli ya kaçýk.
Söylüyorum iþte bunlarý görmüyor mu gözün,
Görmüyorum diyorsan arkana bile bakma çýk.
Dünya malý dünyada kalsa da , kar etmez
Kandýrýr çoðu insaný çoðu bunu fark etmez.
Seninde istediðin dünyalýk ise al hepsi olsun sizin,
Hayatýmdan öyle bir çýk git ki........
Adýný bile hatýrlayabilmem için....
Yüreðimde kalmasýn ayak izin.
Her zaman ihtiyarlar beklemez cam kenarýnda , cam kenarýnda beklemek te ihtiyarlatmaz insaný ! Ýnsaný o cam kenarýna mahkum eden düþünce ve beklentiler ihtiyarlatýr. Camýn önünde beklenen birisi yoktur aslýnda , beklenildiði sanýlandan beklentiler vardýr aslýn da. O beklenti bekleyen için ne kadar büyük ve zor ise bekleten için o kadar küçük ve basittir. O BEKLENTÝ SEVDÝÐÝNDEN BÝR HABER DÝR ,BEKLETEN ÝSE BUNDAN BÝHABER DÝR....... camýn önünde her zaman ihtiyarlar beklemez ama camýn önünde beklemek ihtiyarlatýr insaný....(acizane tecrübeyle sabittir.)
Ahmet SIRDAÞ
31 Ocak 2014
KÜTAHYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.